Ο,τι σε σένα ήταν βουνό

Κοίταζε σκεφτικός το βιβλίο με τα ποιήματα του Μπρεχτ όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκε η γραμματέας κρατώντας έναν πράσινο φάκελο.
«Κύριε Γιώργο πρέπει να υπογράψετε. Μας πιέζει η Επιτροπή…»
Σηκώθηκε από την μαύρη δερμάτινη πολυθρόνα και άνοιξε το συρτάρι. Το στυλό με τη χρυσή λαβή είχε να το χρησιμοποιήσει δύομισι χρόνια. Τότε που είχε υπογράψει για τoν μεγάλο Δρόμο…
Η γραμματέας κρατώντας τον πράσινο φάκελο.... έφυγε κλείνοντας σιγά πίσω της την πόρτα.
Συνοφρυωμένος άνοιξε ξανά το βιβλίο και διάβασε χαμηλόφωνα:

Ό,τι σε σένα ήταν βουνό
το ισοπέδωσαν
και σκέπασαν την κοιλάδα σου.
Από πάνω σου περνάει τώρα
ένας δρόμος άνετος…

Από το ανοιχτό παράθυρο ακούστηκε ο βρυχηθμός μιας Caterpillar.
Εκλεισε το βιβλίο κι αναρωτήθηκε γιατί πάντα αυτός ο ήχος τον έκανε να ηρεμεί…