Κοίταζε το κουτί με τα σοκολατένια τρουφάκια χαμένος στις σκέψεις του όταν χτύπησε η πόρτα. «Κύριε Γιώργο να τα πάρω;» ρώτησε η γραμματέας με σιγανή φωνή.
«Μάζεψέ τα, ο Αναστασιάδης δεν θάρθει. Ετοίμασε μόνο έναν εσπρέσσο για τον άλλον, τον…»
«…τον κύριο Τάσο» παρενέβη η γραμματέας που βγήκε από το γραφείο κρατώντας το κουτί με τα γλυκά.
Σηκώθηκε από την.... δερμάτινη πολυθρόνα του και κατευθύνθηκε προς το παράθυρο κρατώντας το dvd με τον «Κώδικα Ντα Βίντσι».
«Δεν θα πάρουν τόσο εύκολα το μαγαζί μου. Θα το παζαρέψω σκληρά» μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του και για άλλη μια φορά θυμήθηκε τον μικρό.
«Πως τάμπλεξες έτσι ρε Φώτη…» μονολόγησε και κοίταξε προς τα διόδια της Μεταμόρφωσης…