Το πρώτο πράγμα που μου είπαν οι Έλληνες φοιτητές στη Γερμανία, όταν 19χρονος έφτασα εκεί για να σπουδάσω, ήταν: «Οι Γερμανοί είναι χαζοί».
•«Όλοι;» ρώτησα.
•«Μωρέ όλοι! Ό,τι τους πεις το χάβουν».
•Και βροχή τα παραδείγματα. Ο ένας είχε πει ότι ήταν μποξέρ (και τον πίστεψαν), ο άλλος ότι πιλοτάριζε αεροπλάνο.
•«Καλά», ρώτησα, «αποφασίσατε πως είναι χαζοί, επειδή σας θεωρούν σοβαρούς και αξιόπιστους;».
•Δεν νομίζω πως κλόνισα κάποιον. Το ότι οι Γερμανοί δεν σου έλεγαν: «Άντε ρε - με δουλεύεις;», το ότι σε αντιμετώπιζαν ως σοβαρό άνθρωπο και όχι ως απατεώνα ήταν για τους Έλληνες συμφοιτητές μου η μέγιστη χαζομάρα.
•Τα θυμήθηκα όλα αυτά τις τελευταίες εβδομάδες διαβάζοντας τις οργισμένες αντιδράσεις των γερμανικών ΜΜΕ αλλά και των πολιτών αυτής της χώρας. Όχι, οι Γερμανοί δεν... καταλήφθηκαν ξαφνικά από ανθελληνικό μένος, όχι, οι παραδοσιακοί αυτοί φιλέλληνες δεν μεταμορφώθηκαν σε μισέλληνες. Απλώς έγιναν έξαλλοι - όπως γίνονταν και τότε οι συμφοιτητές μας, όταν ανακάλυπταν πως τους «δουλεύαμε». Καλός και πρόθυμος να σε πιστέψει ο Γερμανός, αν όμως ανακαλύψει πως εκμεταλλεύθηκες την ευπιστία του (που εσύ ονομάζεις αφέλεια) για να τον κοροϊδέψεις, τότε βγαίνει εκτός εαυτού.
•Το ότι ζούσαμε τόσα χρόνια εις βάρος τους (και των άλλων «πλούσιων» της Ευρώπης), μασουλώντας δισεκατομμύρια σε πακέτα και επιδοτήσεις, το ήξεραν ήδη. Πολλοί γνώριζαν και τις μικροαπάτες μας, όπως το ότι οι επιδοτούμενες καλλιεργούμενες εκτάσεις υπερέβαιναν το σύνολο του κάθε νομού.
•Αλλά το ότι τους δίναμε ψεύτικα στατιστικά στοιχεία, εξαπατώντας τους για τη συνολική κατάσταση της χώρας, και κυρίως το ότι με τέτοια μπόσικα στοιχεία μπήκαμε στην ευρωζώνη με αποτέλεσμα να κλονίσουμε και το δικό τους νόμισμα - ε, αυτό παραπήγαινε!
•Ας το σκεφθούν αυτό όλοι αυτοί που αναρωτιούνται καλόπιστα «μα τι έπαθαν οι Γερμανοί;» και αυτοί που συνιστούν να φτύνουμε ροχάλες στη χωριάτικη που θα παραγγείλουν το καλοκαίρι (ναι, το διάβασα σε σοβαρή εφημερίδα!) και αυτοί που στο Facebook ξεκίνησαν εκστρατεία σαμποτάζ κατά των γερμανικών προϊόντων.
•Είναι άγριο πράγμα να σε παίρνουν στα σοβαρά...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ - Lifo