ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΡΕΥΝΑ
ΒΡΕΤΑΝΩΝ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ
ΓΙΑ ΤΟ «ΚΛΕΙΔΙ»
ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
«Eίμαστε πιο ευτυχισμένοι, εφόσον έχουμε περισσότερα από τους άλλους ανθρώπους γύρω μας». Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα των πανεπιστημίων Γουόργουικ και Κάρντιφ της Βρετανίας «κλειδί» για την προσωπική ευτυχία στην ζωή δεν αποτελεί τόσο το επίπεδο του εισοδήματος, όσο το να βγάζει κανείς περισσότερα χρήματα από το...,. γείτονα, τον συνάδελφο ή τον συγγενή σου.
Όπως ακριβώς τα μικρά παιδιά γίνονται δυστυχισμένα, όταν το παιχνίδι του φίλου τους είναι καλύτερο από το δικό τους, έτσι και οι ενήλικες, αρκεί να βρίσκονται σε συγκριτικά καλύτερη οικονομική κατάσταση από τον πλησίον τους για να είναι ευχαριστημένοι.
"Μπορεί μόλις να έχεις αγοράσει ένα καινούριο αυτοκίνητο, αν όμως ο γείτονάς σου μόλις αγόρασε ακριβώς το ίδιο, το νέο σου αυτοκίνητο δεν φαίνεται στα μάτια σου το ίδιο καλό, όπως θα συνέβαινε αν μόνο εσύ είχες αυτό το αυτοκίνητο" διατείνεται ο επικεφαλής της έρευνας Κρίστοφερ Μπόις, του τμήματος ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Γουόργουικ
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Psychological Science" έρχεται να δώσει εξηγήσεις στο γιατί παρόλο που η ευημερία μιας χώρας μπορεί να αυξάνεται, το μέσο επίπεδο ευτυχίας και προσωπικής ικανοποίησης δεν αυξάνεται εξίσου.
Η έρευνα που συσχέτισε το βαθμό ατομικής ικανοποίησης με τα εισοδήματα περίπου 80.000 ατόμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο βαθμός ικανοποίησης κάποιου εξαρτάται περισσότερο από το συγκριτικό παρά από το απόλυτο εισόδημά του. Μπορεί, δηλαδή κάποιος να βγάζει πολλά χρήματα αλλά να είναι δυσαρεστημένος αν ο συνάδελφός ή ο γείτονάς του βγάζει ακόμη περισσότερα.
Συγκεκριμένα, οι άνθρωποι είναι 1,75 φορές πιθανότερο να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με όσους βγάζουν περισσότερα (και άρα να ζηλεύουν), παρά να συγκρίνονται με όσους βγάζουν λιγότερα (οπότε νιώθουν καλά γιατί υπερτερούν).
Σύμφωνα με τον Κρίστοφερ Μπόις, "βιολογικά, οι άνθρωποι έλκονται από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας". Αυτό εξηγείται εξελικτικά, γιατί οι άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να βελτιώσουν τη θέση τους και συνεχώς "κοιτάζουν" τους "από πάνω" για να φτάσουν κι εκείνοι εκεί - ή, ακόμα καλύτερα, για να τους ξεπεράσουν. Το πρόβλημα είναι ότι, στο μεταξύ, τείνουν να μένουν μόνιμα ανικανοποίητοι με αυτά που έχουν αυτή τη στιγμή.