ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν πρέπει να το πω σκάκι ή αν πρέπει να το πω πόκερ, αλλά η ουσία είναι ότι το παιχνίδι συνεχίζεται στο «Πρώτο Θέμα».
Κι επειδή καλόν είναι να μην παρασυρόμαστε σε εκτιμήσεις προθέσεων και καταθέσεων, μεταφέρω απλώς διαλόγους ενδιαφέροντες που έκαναν τ' αφτιά μου να τεντωθούν:
- «Και καλά δηλαδή, υπάρχει κανένας λόγος να του δώσεις τόσα λεφτά;
- Μα τόσα θέλει για να μου πουλήσει την εφημερίδα.
- Η εφημερίδα δεν είναι ούτε αυτός, ούτε ο τίτλος της. Η εφημερίδα είμαστε εμείς. Παίρνεις εμάς και καθάρισες».
Και ακόμη:
- «Θέλει να γίνουν αλλαγές στο Δ.Σ. της εφημερίδας. Να έχει αυτός τρεις δικούς του κι εμείς να έχουμε άλλους δύο.
- Και γιατί το θυμήθηκε τώρα, ύστερα από δύο χρόνια;»
Επίσης:
- «Ωραίο πράγμα είναι να... έχεις δύο επιλογές.
- Εγώ προτιμάω τον εφοπλιστή. Θα ακούμε λιγότερα περί διαπλοκής.
- Ο άλλος όμως παίζει να αγοράσει τον Ολυμπιακό, οπότε θα το έχω δίπορτο».
Και τέλος:
- «Και γιατί του ήρθε τώρα να κατεβάσει γραμμή στην εφημερίδα;
- Δεν ξέρω αν είναι δικό του σχέδιο ή αν τον έψησε τελικά ο θείος...»
ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΘΕ, η υπόθεση θυμίζει τραγέλαφο και δεν πρέπει να αποκλείεται κανένα ενδεχόμενο. Ούτε εκείνο της μεγάλης φυγής, ούτε το έτερο της πληρωμής υπέρογκου ποσού (τι τριάντα, τι σαράντα, τι εξήντα!) για την απόκτηση του φύλλου. Ούτε η απόλυτη ακινησία πρέπει να αποκλεισθεί, μιας και όλες οι πλευρές υποστηρίζουν ότι κρατάνε κρυφά χαρτιά στα μανίκια τους.
Από τα Μέσα & Media του Χρήστου Ξανθάκη στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία