Η ατμόσφαιρα στο γραφείο με τους δερμάτινους καναπέδες στο κτίριο της Αποστόλου Παύλου ήταν βαριά. Μόλις είχε ανακοινωθεί η τελεσίδικη απόφαση για περικοπές… Τη σιωπή έσπασε η ψιθυριστή αλλά σίγουρη φωνή του Αφεντικού: «Παιδιά, φύγαμε. Αν επιμείνουν πάμε γι΄ άλλα. Δεν θα τους περάσει. Όπως ξεπεράσαμε τα άλλα έτσι και τώρα προχωράμε…».
Το Αφεντικό σηκώθηκε από την καρέκλα και προχώρησε αργά προς το κουζινάκι. Mε τούτα και μ΄ εκείνα τον είχε πιάσει μια λιγούρα…