Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

«"Ριφιφί" στο αθλητικό αρχείο της ΕΡΤ»

Σοβαρότατες καταγελίες κατά του πρώην προέδρου της ΕΡΤ Χρήστου Παναγόπουλου για τη νομιμότητα, αλλά και τη χρονική συγκυρία, της υπογραφής σύμβασης παραχώρησης αρχειακού υλικού και σπάνιου οπτικού αθλητικού υλικού από την ΕΡΤ στο ΣΚΑΪ. Η Σόνια Χαϊμαντα στο ΕΘΝΟΣ (14/2) υπό τον τίτλο «Ριφιφί» στο αθλητικό αρχείο της ΕΡΤ» γράφει:
«Ενα μεγάλο και αισθητό ρεύμα κάνει το «δίπορτο» που είχε αφήσει ανοικτό ο Χρήστος Παναγόπουλος, όταν αποχώρησε πριν από 5 χρόνια από τον όμιλο ΣΚΑΪ – Καθημερινή για να αναλάβει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ AΕ.
Σήμερα επιστρέφει δριμύτερος στα παλιά του «λημέρια» ως μιντιακός «Μεσσίας» και τηλεοπτικός αναμορφωτής της ενημερωτικής ζώνης του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ, αφού προηγουμένως είχε συντηρήσει «αγαστές» τις σχέσεις του με το συγκρότημα του Ν. Φαλήρου.
Στο πλαίσιο αυτό το πρώην αφεντικό της δημόσιας τηλεόρασης είχε φροντίσει να βάλει την υπογραφή του σε συμφωνίες παραχώρησης αρχειακού υλικού, για τις οποίες ομάδα βουλευτών ετοιμάζει ερώτηση προς τον υπ. Πολιτισμού, Π. Γερουλάνο, η οποία θα κατατεθεί το αμέσως επόμενο διάστημα.
Πρόκειται για την πενταετή σύμβαση μεταξύ ΕΡΤ και ΣΚΑΪ, με εισήγηση των Χρ. Παναγόπουλου και Κώστα Κέκη (εντεταλμένος σύμβουλος), και την έγκριση του προηγούμενου ΔΣ για την πώληση σε προνομιακή τιμή (98.000 ευρώ με δήθεν έκπτωση 15%!) 115 λεπτών μέρους του ψηφιακού αρχείου της δημόσιας τηλεόρασης από παλιούς και δημοφιλείς αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ.
Η συμφωνία
Το υλικό αυτό, το οποίο αρχικά διεκδικούσε ο όμιλος Αλαφούζου για 7 χρόνια, χρησιμοποίησε ο ΣΚΑΪ για τις ανάγκες των εκπομπών «Για πάντα πρωταθλητές» και «Χρυσή ενδεκάδα». Το πλέον περίεργο, όμως, στη συμφωνία -που, σημειωτέον, υπεγράφη… ντάλα καλοκαίρι τον Αύγουστο του 2009- είναι ότι στο περιεχόμενό της, με εντολή προέδρου και έγκριση του ΔΣ, είχε οριστεί η ευτελής ρήτρα των 9.000 ευρώ για τη δυνατότητα παραγωγής DVD/βιβλίων εκ μέρους του ΣΚΑΪ, ο οποίος και εκμεταλλεύθηκε εμπορικά το συγκεκριμένο υλικό.
Οσοι γνωρίζουν τους όρους με τους οποίους διακινούνται στην αγορά τα δικαιώματα οπτικού υλικού -πόσω μάλλον όταν πρόκειται για αποκλειστικά στιγμιότυπα ιστορικής σημασίας- κάνουν λόγο για τίμημα εξόχως χαμηλό, πέραν των ερωτηματικών που προκύπτουν για τη μη αξιοποίηση του συγκεκριμένου αρχείου από την ίδια την ΕΡΤ, σε μια περίοδο που η διοίκησή της είχε επενδύσει αδρά στο αθλητικό προϊόν με την αγορά των τηλεοπτικών δικαιωμάτων μεγάλων ΠΑΕ.»