O Στάθης Τσαγκαρουσιάνος δεν είναι κανένας τυχαίος γραφιάς. Eτσι τυχαίο δεν είναι και το editorial του στη Lifo που κυκλοφορεί. Ο Τσαγκαρουσιάνος αναφέρεται στην «συμπεριφορά των κυρίων Λαυρεντιάδη-Κυριακίδη στην εξαγορά των media» χαρακτηρίζοντάς τους άσχετους και κακόγουστους. Θα συμφωνήσουμε απόλυτα μαζί του σε αυτό, όπως θα συμφωνήσουμε και στο ότι η Μάνια Τεγοπούλου είναι ένα maverick πλάσμα που μια μέρα μπορεί (και εμείς το ευχόμαστε) να μας εκπλήξει… Γράφει ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος:
ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ;
(ΜΑΥΡΕΣ) ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΟΡΑ ΤΗΣ FINANCIAL BOX ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗ/ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
Ανέκαθεν δεν μου γέμιζε το μάτι η συμπεριφορά των κυρίων Λαυρεντιάδη-Κυριακίδη στην εξαγορά των media. Αλλά μετά την ψωροανακοίνωσή τους ότι αγόρασαν τη «Financial Box» του κυρίου Τράγκα είμαι βέβαιος: το τελευταίο πράγμα για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η δημοσιογραφία.
Δεν είναι κακό οι πλούσιοι να αγοράζουν media. Oύτε είναι πάντοτε εις βάρος της δημοσιογραφίας. Και ο Αλαφούζος αγόρασε την «Καθημερινή» και, όπως όλοι, έκτοτε κάνει το παιχνίδι του. Ταυτόχρονα, όμως, βελτίωσε την εφημερίδα. Τα έντυπα που της ενέθεσε έχουν καλή αισθητική και σωστά ελληνικά. Ο επανασχεδιασμός της είναι εξαιρετικός.
Επίσης, δεν είναι πάντα καταστροφικό να εμπλέκεσαι στα media, εάν δεν είσαι δημοσιογράφος. Καμιά φορά φέρνεις κάτι φρέσκο που εμείς, οι ιδρυματοποιημένοι του χώρου, χάνουμε βαθμηδόν. Π.χ. η Μάνια Τεγοπούλου είναι ένα maverick πλάσμα που ελπίζω ότι κάποια μέρα μπορεί να μας εκπλήξει. Και το εύχομαι. Διότι η «Ελευθεροτυπία» είναι ένας δαρμένος τίγρης - αλλά τίγρης.
Όμως οι κύριοι Λαυρεντιάδης/Κυριακίδης εκτός από άσχετοι είναι και κακόγουστοι. Όχι μόνο διότι αγοράζουν τσουβαληδόν τσαλαπατημένους τίτλους με μηδενικό ορίζοντα. Αλλά και διότι είχαν την ορνιθοτυφλιά να βγάλουν επική ανακοίνωση ότι εξαγόρασαν τη «Finacial Box»!
Eξηγούμαι. Η εφημερίδα αυτή, την οποία πιθανόν δεν έχετε δει ποτέ, σύμφωνα με το επίσημο δελτίο του πρακτορείου πουλάει 419 φύλλα (τελευταία κυκλοφορία). Δεδομένου ότι υπάρχουν 6.000 σημεία πώλησης στην Αττική, υποθέτει κανείς ότι κάθε πρωί τα φύλλα δημοπρατούνται και τα 419 φύλλα πάνε στον τολμηρότερο περιπτερά. Αναρωτιέται επίσης αν όντως τυπώνονται αυτά τα φύλλα, αφού με το ξεκίνημά της η μηχανή έχει φύρα γύρω στα 1.000 φύλλα. Κι αν ναι, ποιοι δουλεύουν, πόσο πληρώνονται και γιατί;
Αυτά τα φαιδρά βεβαίως δεν θα απασχολούσαν κανέναν - είναι μέρος της εκδοτικής μεθόδου του κυρίου Τράγκα και αφορούν στους σκοπούς του. Όταν όμως ο μεγαλύτερος νέος παίκτης των media αγοράζει ένα τέτοιο φύλλο, το πράγμα γίνεται σοβαρό. Γιατί το αγοράζει; Γιατί ανακοινώνει ότι το αγοράζει; Και αφού προφανέστατα δεν έχει να κερδίσει τίποτα (όπως και με την περίπτωση του «Veto»), ποιο είναι το «άλλο» κέρδος του και τι σχέση έχει με την ταλαίπωρη δημοσιογραφία;
Αφότου το ελεήμον δίδυμο ενεφανίσθη, σύμπαντες οι γκλάμορους επαίτες άρχισαν να διαγκωνίζονται για να φωτογραφηθούν δίπλα του. Δίχως να ρωτούν και να σκέπτονται - απλώς τα φράγκα να πέσουν. Με αποτέλεσμα η σημαντικότατη (και προσβλητική) επιστροφή της Νεοχημικής στον κύριο Λαυρεντιάδη να παρουσιαστεί από τη μεγαλύτερη μερίδα των media ως αναπτυξιακή κίνηση! Αλλά ούτε έτσι βγαίνει λογική: τόσες εξαγορές για να έχεις φιλικά δημοσιεύματα, θα είχε νόημα αν πουλούσες αντί φάρμακα πολιτική. Ή μήπως πρόκειται να πωληθεί πολιτική; Ή ήδη πωλείται;
Παρακολουθώ με πραγματικό ενδιαφέρον την εξέλιξη αυτής της συμπεριφοράς και δεν κρύβω την καχυποψία μου. Ή αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο άσχετοι που ενεπλάκησαν ποτέ στα ελληνικά media, ή θα αποδειχτεί (όταν συμπληρωθεί η εικόνα) ότι αυτοί είναι οι σχετικότεροι όλων. Το τελευταίο χτύπημα. Το οριστικό χτύπημα.